Στο ψηλότερο σκαλοπάτι του κόσμου ο Μανώλης Στεφανουδάκης

Την κυριαρχία του στον ακοντισμό στην κατηγορία F54, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ο Μανώλης Στεφανουδάκης, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο την Κυριακή 23 Ιουλίου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ΑμεΑ του Λονδίνου. Με βολή 29,51 ο Χρυσός Παραολυμπιονίκης του Ρίο και Παγκόσμιος Πρωταθλητής, κατάφερε να κρατηθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στην κορυφή του κόσμου! Μετά το Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2015 στη Ντόχα, το Χρυσό στην Παραολυμπιάδα του Ρίο το 2016, ήρθε το Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου να σφραγίσει την επικράτησή του στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στον ακοντισμό στην κατηγορία F54. Η Ελληνική Σημαία για μια ακόμα φορά ανέβηκε στο ψηλότερο σημείο του ιστού, χάρη στο Γίγαντα Μεσσαρίτη Αθλητή, γεμίζοντας υπερηφάνεια όλους αυτούς που στηρίζουν το Μανώλη Στεφανουδάκη όλα αυτά τα χρόνια και παρακολουθούν την σπουδαία αθλητική του πορεία αλλά και ολόκληρη την Κρήτη και την Ελλάδα!

Μανώλης Στεφανουδάκης
Σε δηλώσεις του αμέσως μετά την κατάκτηση του Χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου, ο Μανώλης Στεφανουδάκης δήλωσε:
Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος, αφού η χρονιά έκλεισε με το καλύτερο αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να έχουμε. Το γεγονός ότι βρίσκομαι για τρία συνεχόμενα χρόνια, στο ψηλότερο σκαλοπάτι του κόσμου και εννοώ το 2015 στο Παγκόσμιο στη Ντόχα, το 2016 στην Παραολυμπιάδα του Ρίο και το 2017 στο Παγκόσμιο του Λονδίνου, με γεμίζει ικανοποίηση.
Για μένα είχε μεγάλη συναισθηματική αξία το γεγονός ότι βρέθηκα για δεύτερη φορά στο συγκεκριμένο γήπεδο του Λονδίνου. Σε αυτό το γήπεδο, στέφθηκα για πρώτη φορά Χάλκινος Παραολυμπιονίκης το 2012, ενώ αυτή τη φορά κατάφερα να κρατήσω τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή.
Ευχαριστώ από καρδιάς τον Προπονητή μου Ιπποκράτη Σκαντζάκη που βρέθηκε κοντά μου σε αυτόν τον αγώνα. Επίσης ευχαριστώ τον Ιάκωβο Ιωαννίδη, που μαζί παλέψαμε τον τραυματισμό μου. Ακόμα θέλω να ευχαριστήσω τον Φυσικοθεραπευτή και τον Γιατρό της Εθνικής Ομάδας, οι οποίοι με πρόσεξαν με τον καλύτερο τρόπο και με βοήθησαν όλο αυτό τον καιρό που βρίσκομαι στο Λονδίνο.
Αφιερώνω αυτό το μετάλλιο στην κόρη μου Γεωργία, στους προπονητές μου και σε όλους όσους με στηρίζουν. Επίσης θέλω να το αφιερώσω στο Φιλιότσο μου Γιάννη (Σε τζόν) Φερνάντες, ο οποίος θα ήθελα να είναι μαζί μας σε αυτή την αποστολή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν κατέστη δυνατόν, λόγω ενός τραυματισμού που τον έχει θέσει εκτός. Θέλω να του ευχηθώ ότι καλύτερο και σύντομα να επιστρέψει στο στίβο.